FERDASKIFSTOFA AUSTURLANDS

FUCK FUCK var buin ad skifa fucking mikid um thad sem liggur svo mikid a hjarta en lige fucking pludselig bara hvarf allt.
Notesblok drasl.

En thad sem eg var ad reyna ad segja og nu verdur ekkert vandad til ordavals eda stafsetningar eda einhverra otharfa komma og rugls, var ferdalag stelpnanna minna til Aglastada a islandi.

I vor var pantad far fyrir thær hja FERDASKRIFSTOFU AUSTURLANDS og borgud undir thær fylgd. í allt høfum vid og mamma talad ca. 4x vid starfsfolkid a FA um hvotr allt væri ekki pottthett og øruggt.

Vid komuna a Kastrup voru thær gott nok bókadar en ekki med fylgd.
Thessi lika indæla afgreidlsustelpa sagdist redda thvi.
Lét okkur fylla út pappira (sem mamma móttakari átti ad skrifa undir og syna um leid skilriki), fylgdi theim sjalf uti vel og taladi vid áhøfnina.
Hitti okkur svo aftur og sagdi ad allt ætti ad vera øruggt. Thvi trúdum vid og thví trúdi hun sjálf.

Stelpurnar skemmtu sér ágætlega i velinni. Svala svaf í „einn hálfann tíma“ og thad var bara mjøg passlegt.
Aldis sagdi ad thær hefdu ýtt mjøg oft a flugfreyjutakkann… ég: „nu afhverju?“ Nú bara útaf ýmislegu… okkur vantadi púda,
vid vildum fá ad vita hvad væri i matinn, okkur vantadi teppi, vid vildum vita hvar vid vid værum, hvad væri langt eftir osv.
Svala sagdi ad sama flugfreyjan hefdi alltaf komid… hun het Anastacia og var ótrúlega mikid sminkud…!!!

Á Aglastadavelli beid spennt amma og spenntur afi milli kl. 0200 og 0300 um nótt.
Vélin lennti og út stigu 2 litlar prinsessur ALEINAR innan um adra farthega. Thau komu auga a hvort annad i gegnum glervegg og minar skildu ekki alveg afhverju thau gátu ekki hist.
Mamma fór til einhvers starfsmanns i tollinum held eg og bad um ad fara inn til theirra… thær væru aleinar!!! NEI, thad er bannad.
Mamma gat komid stelpunum i skilning med handapati ad thær yrdu ad bida svoldid. Einhver svipur kom a thær, ekki alveg ad meika thetta enda treyttar thar sem okkar kl. var ad nálgast 4.
Mamma for og æsti sig… fékk ad fara inn ÁN THESS AD VERA SPURD UM EITT NÉ NEITT OG HUN THEKKTI EKKI STRAFSFOLKID. Pabbi mátti ekki fara inn.

Eftir hitting thurftu thær ad bida i kl.tima eftir ad komast i gegnum tollinn… ma´ttu ekki fara framfyrir eda neitt.

Daginn eftir heyrdum vid søguna.
Fusi hringdi beint i eiganda eda yfirmann ferdaskrifstofunnar. hann heitir arngrimur.

Hann er nokkud godur sko… skellti skuldinni allri a Kastrup, ja eda flugfelagid, ja eda einvhern a akureyri. Fúsi: „en vid keyptum midann hjá ykkur…!!!“
Nei sko… hann arngrimur, hefur átt i svo miklu basli med Kastrup upp a sídkastid… alltaf a gleymast tøskur… (ég hef bara lennt i tøskuveseni i Billund og Keflavik).

Nei nei thetta var alls ekki theim ad kenna… eiginelga bara Kastrup… samt var kastrup their einu sem stodu sig i thessu veseni. Og hefdi starfsfolkid a aglastødum ekki átt ad kveikja a einhverri
perunni (kannski allar sprungnar) thegar mamma æsti sig og gerdi theim ljost ad thær væru einar???
áhøfnin er lika ad klikka, med thvi ad hleypa theim utur velinni.

En hann arngrimur er nu med lausnina a leidinni heim thann 7. august. Vid finnum bara einhvern i farthegaskránni til ad taka sig af theim. YEAH RIGHT. Vid kønnudumst vid einn i 2faldri EGILSSTADARØD a Kastrup.
Og vid erum buin ad borga fyrir fylgd.
Nei Arngrimur minn, PERURNAR i okkur eru ekki sprungnar… og thar sem vid búum i DK erum vid vøn gódri thjonustu og hlutunum er kippt i lag. Thad er litid adeins alvarlegri augum herna thegar børn sleppa ur flugvelum… thetta er ekki eins og thegar lømb sleppa ur rétt.

ég skal nok blogga jákvætt um thessa ømurlegu ferdaskrifstofu og thjonustu ef thad nást samningar sem vid erum sátt vid. og EF Arngrimur og starfsfolk hans eru menn til ad kenna sja´lfum sér um en ekki ØLLUM ødrum.
En allavega nuna get eg ekki mælt med henni.
Assholes (100%)

Er á kvøldvakt.
over and out