Muniði eftir þegar ég skrifaði um skovflÃ¥t sem ég sá i smásjá í Naturskolen um daginn. Ég sagði að það hefði verið ógeð dagsins. Það sama gildir í dag… ógeð dagsins var skovflÃ¥t!!!

Muniði eftir laugardagsblogginu… þar sem ég minntist á skógarferð…

Í morgun vaknaði ég snemma til að fara á 9. vaktina mína… reyndar ekki á sama stað en vakt samt. Ég skellti mér í sturtu, eldsnögga, því ég er alltaf á seinustu stundu… og var að fara í “heimsókn” á börneamb. (barnakontrolunardeild
) í dag. Þurrkaði mér hálfílla og varð litið niður á fótleggina… ég truflaðist… bilaðist… snarveiktist andlega… varð óglatt og langaði að gráta. Púlsinn fór upp úr öllu valdi og ég byrjaði að klammsvitna. Skjögraði (eins og lamb með skjögur) inn í herbergi og tilkynnti Fúsa að það væri skovflÃ¥t á löppinni á mér og væri að öllum líkindum búin að vera það í 2 og ½ sólarhring.

Fannst ég vera máttlaus í handleggjunum og byrjaði að svíða svakalega í löppina. Titraði of mikið til að geta sett pæjuna upp og byrjaði því að syngja… til afvegaleiða hugann… paniksöng gamla og nýja danska slagara fullum hálsi á baðherberginu. Mundi engin íslensk… nú verður átak og rifjað e-ð upp af íslenskum lögum… ætla að gera mitt besta til að gera mömmu stollta.

En aftur að hryllingnum… ég vakti stelpurnar til að leyta eftir fleirum á mér… gat ekki sjálf… og bað svo Fúsa um að keyra mig upp á sjúkrahús.. hann neitaði… ég varð að hjóla og átti erfitt með Aldibrekkuna því mér fannst e´g svo máttlaus!

Kom upp á Börneamb. og réðist á deildarhjúkkuna (sem ég hafði aldrei séð áður) og bað hana um að fjarlæga ógeðið. Hún skildi ekki alveg panikið í kringum þetta en sá á mér að mér var alvara svo hún flýtti sér að bjarga mér frá einvherjum hræðilegum sjúkdómum.

Ég held að ég sé hólpin… allavega roðinn að hverfa.

Júní verður frekar líflegur mánuður… Gammeldaws markedsdage í Sönderborg um helgina þar sem alltaf er hægt að gera góð kaup..á laugardaginn förum við til Kolding á tónleika og svo höldum við upp á afmælið hennar Ásrúnar Svölu á sunnudeginum. Hefðum getað farið á Depeche Mode á morgun… Næstu helgi verður 17. júni með tilheyrandi fagnaðarlátum… og við hefðum getað verið að fara á Gary Moore í Möllepraken og í cirkus… Hefðum líka getað verið að fara á Rolling Stones í þarnæsta bæ ef við hefðum lagt á okkur að fá miða og ef Keith Richard hefði ekki dottið úr trénu… Jónsmessa… vinnuhelgin mín… því miður… vil allsekki vera að vinna þá helgi… langar ótrúlega mikið til íslands (jebb mig) í útskrift hjá H&M og í afmæli hjá M…annars búið að bjóða okkur á Sankt Hans mat og bál og kannski verður meira um að vera þa´helgi sem getur komið niðrá vinnuafköstunum mínum.
Svo er það bara Norge ó Norge.

Fúsi vann “að hjóla í vinnuna” átakið í vinnunni sinni. Hann hjólaði oftast á tímabilinu… “Sankt Hans” Christoph varð svoldið svekktur þar sem hann hjólaði um 250 km á 21 dögum en Fúsi bara 4 km. Skiljanlegt.

Góðann júní