Það er kominn tími til að koma sér heim úr bænum þegar:

Þú hefur algjörlega enga hugmynd um hvar skórnir þínir eru.

Þú varðst að fá einhvern inni á klósettinu til að koma og hjálpa þér að tosa upp buxurnar og hjálpa þér af setunni.

Þig langar allt í einu rosalega til að lemja einhvern.

Síðast þegar þú þurftir á klóið sástu að þú leist meira út eins og einhver úr hryllingsbúðinni frekar en gyðjan sem þú varst fyrir nokkrum klukkutímum.

Þú misstir klukkan 5:00 nú á að fara heim Hlöllann þinn í gólfið….þú tekur hann upp og heldur áfram að borða.
Þú ferð að gráta.

Það er minna en 3 klukkutímar í að þú átt að vera mætt í vinnu.

Þú fannst dýpri hliðina á fyrirtækislúðanum.

Maður sem þú ert að daðra við…á fullu var kennarinn þinn í fimmta bekk.

Þörfin fyrir að byrja að týna af þér fötin, klifra uppá borð og syngja er orðin furðulega yfirþyrmandi.

Þú ert búin að gleyma hvar þú átt heima.

Þú ert komin með dimma viskírödd af öllum sígarettunum sem þú hefur reykt í kvöld af því (eins og þú ert búin að segja 20 sinnum) þú reykir bara á fylleríum.

Þú öskrar á barþjóninn af því að þú sakar hann um að hafa gefið þér hreint gos í glasið, en það er bara af því að þú finnur ekki lengur bragðið af vodkanu eða gininu.

Þú heldur að þú sért komin í rúmið en koddinn þinn minnir furðulega mikið á pizzu.

Þú byrjar öll samtöl með’’ekki taka þetta illa upp en …….

Þú fattar ekki að klósettlokið er niðri þegar þú sest á það.

Faðmlögin þín og knús fer helst að minna á glímuleik með tosum niður andstæðinginn taktík.

Þú ert svo þreytt að þú vilt bara setjast beint á stéttina,(hví ekki!).

Þú sýnir vinum að stelpur geta alveg pissað standandi ef þeim virkilega langar.

Þú byrjar að kela við menn frá miðausturlöndum á miðju dansgólfinu.