skórnir og fatlaða daðrið….

Á föstudaginn fóru Aldís og ég í allar skóbúðir (ekki samt Dechmann) og allar búðir sem selja skó (nema Shop zoo she, náði ekki svo langt), og leituðum okkur að skóm handa mér… (eftir að hafa keypt peysu, jakka og 2 cd fyrir hana, ok hun borgaði 1 cd og hálfan jakkann sjálf) en skórnir áttu bara að vera einhvernvegin… helst svartir.
Sá eina í Bianco, tvenna í skoringen, enga í skogalleriet og enga i juttas sko. keypti ekki neina… ætlaði að skoða alla skóna í öllum búðunum fyrst (nema í Dechmann (þar eru bara táfýluskór).

Féll svo fyrir einum í Jim P female… rétt mátaði annan skóinn og keypti þá…
Svo rak Aldís upp veikt óp…: „ mamma, sérðu… þetta eru purple rain fötin sem Lisa var í…“ (Lisa í x-faktor)…
Ég: „vá“
Aldís: „vá hvað þau kosta mikið… afhverju kosta þau svona mikið?“
Ég: „ afþví að Mads Nörgaard gerir þau og þegar það er hönnuður á bakvið þá kosta föt oftast mikið…“
Aldís: „ooo hvenær er útsala?“

Hana langar svo í svona föt… sérstaklega jakkann.

En aftur að skónum… ég fór í fínu skóna mína við heimkomu… og my god… þvílíkt of litlir… purple rain gallinn setti mig greinilega alveg útaf laginu…
Ég reyndi samt að ganga þá til… leður gefur sig nú oftast… ég gekk og gekk hér innanhúss en ekkert gerðist nema kramdar tær og of mikill sársauki…
Á laugardaginn var ég á dagvakt upp á sjúkrahúsi… gat ekki skipt þeim… í gær nennti ég ekki að fara og skipta þeim en í dag fór ég… og nú geng ég og geng hér innanhúss í passlegum skóm.

Í kvöld fór ég í fitness og í holl sem heitir magi/bak… ógeðslega gott… sú sem er með þetta heitir Lotte og er fysioterapeut… hún er fín… hún segir alltaf hljóð með æfingunum… svona kvissssssssssss og dhhhunnn og svo syngur hún stundum með tónlistinni… hún lét okkur gera æfingar sem létu mig finna svo mikið til á milli herðablaðana að ég verð með harðsperrur á morgun…

Svo var einn fatlaður með… hann var líka í partyinu upp í skóla um daginn… hann var að reyna við vinkonu mína… hann var í gulum bol og elti hana útum allt. Ekkert smá sætt… í kvöld blikkaði ég hann og viti menn… seldur… hann gerði næstum engar æfingar því hann blikkaði mig svo mikið tilbaka… og brosti útí það óendanlega… ooo svo sætur… svo þegar tíminn var búin blikkaði ég hann aftur (bara tvisvar í öllum tímanum) og sendi honum fingurkoss… fór svo í körfubolta. Held að mamma og bróðir minn yrðu stollt af mér núna, ekki fyrir að fara í körfu heldur fyrir að stuðla að bættu lífi hjá fötluðum…

Ég ætla pottþétt að mæta í maga/bak tímann næst og halda mínu striki.

Góða nótt