maður verður að rækta garðinn sinn sagði Birtingur

í gær kenndi ég Fúsa körfubolta.

Í gær bjó Dennis nágranni til gat í runnann sem liggur á milli garðanna okkar. Við skjótum boltanum stanslaust yfir í þeirra garð og það er svolítill spotti að sækja hann þar sem þau búa í annarri götu eða í Möllebakken. Nú skríðum við bara í gegn. (konan hans Dennis er leikskólakennari (pædagog) á sjúkrahúsinu)

Í gærkvöldi slökktum við öll ljós í húsinu kl 2000 og fórum svo í bæinn á jazztónleika á ráðhústorginu. Lékum okkur með eldinn og keyptum svo ís á leiðinni heim.

Í dag sóluðum við okkur í bakgarðinum og drukkum vatn með lime. Svala æfði sig í að halda botlanum á lofti og Aldís steinsvaf í hengikojunni.

Eftir að sólin kvarf sótti ég Lisbeth nágranna og bað hana um að sýna mér hvað væri íllgresi og hvað væri blóm, hvað væri lifandi og hvað væri dautt.

Eftir það sótti ég Fúsa og gerði honum ljóst hversu yndisleg garðvinna væri… ég fjarlægði allt dautt (og óvart svoldið mikið lifandi) og Fúsi tók örlítið íllgresi (því það var svo lítið) en tók sér svo verkfæri í hönd og hrærði í allri mold í öllum beðunum. Hann sagði að moldinni liði betur svona og að allt yxi betur…

Ég fór út á gangstétt og hreinsaði þeim megin úr beðinu… eða mölinni… hreinsaði líka úr grasinu á milli gangsstéttarinnar og götunnar. Oj oj fullt af sígarettustubbum og tyggjóklessum… það eru líklega einkennin við að búa svona nálægt bænum… alveg svakaleg gönguumferð hér um helgar af fólki á leið í og úr bænum.

Ég fílaði mig í botn… alveg gjörsamlega í tætlur og Fúsi líka. En ég veit ekkert hvað öll þessi blóm og plöntur heita. Fúsi veit það náttl ekki heldur!

Sátum við hjónin svo á tröppunum og dáðumst af afrakstrinum þegar nágranninn úr 18 kom með dóttur sína til að kynna sig og láta stelpurnar hittast. Það var mikið spjallað og spekulerað (hún er hjúkrunarfræðingur á sjúkrahúsinu) og dáðist hún líka að garðinum okkar eins og við.

Lisbeth nágranni var einu sinni laborant (eða bioanalytiker eins og það heitir í dag og á ísl er þetta manneskjan sem tekur blóðprufurnar) og þá vann hún á sjúkrahúsinu en í dag er hún tækni eða verkfræðingur (man ekki hvort). Þannig að í húsunum í kringum okkur er svoldill slatti af heilbrigðisgeirastarfsfólki já og allir karlamakarnir plus Lisbeth eru tækni og eða verkfræðingar… (og flest eru þau hjá Danfoss, þannig að það eru 2 vinnustaðir ríkandi í 5 húsum… sjúkrahúsið og Danfoss) held að þjóðverjarnir séu njósnarar eða kennarar.

Mér finnst miklu skemmtilegra að búa í húsi heldur en í blokk. Gvuð hvað ég sakna blokkarinnar alls ekkert… ekki neins einasta hluts… alls ekkert!!! Stundum keyri ég framhjá og þá kemur upp í mér ómæld hamingjutilfinning yfir því að þurfa aldrei aftur að búa þarna. Buin að gleyma lyktinni… hljóðunum… nágrönnunum… öllu!

Það er líka alltöðruvísi nágrannasambandið í götu en í blokk.
Í blokkinni þekkir maður ekki nágrannann því maður veit hvernig hann hrýtur, stynur og hóstar. Maður vill líka ekki leyfa honum að kynnast sér því hann veit líka alla þessa hluti um mig.
Í götunni vita nágrannarnir hvernig maður gengur um garðinn sinn og það er ekki eins mikið einkamál.

Góða nótt