EM gullid komid heim…!!!

Þvílík veisla sem er búin að vera undanfarið… eftir daginn í dag gerir tómleikinn vart við sig.

Ég hef aldrei á ævinni séð aðrar eins móttökur á nokkru fólki eins og í dag… enda eiga strákarnir þetta fyllilega skilið… svo klárir, fallegir og skemmtilegir… og Ulrik svo fyndinn… ef eitthvað kemur mér til að gleyma að blikka augunum þá er það sjónvarpsefni eins og í dag… jeminn hvað ég verð mör!!!

Og ég sem er dagsdaglega svo cool, fátt kemur mér til að gleyma að blikka augunum, nema drömmen (myndin) og 3 síðustu dagar.

Og í dag vorum við mæðgur að labba heim úr Fötex og yfir á ljósum þegar það heldur einn bíll á ljósunum… svoldið sérstakt því það var „Leif Christiansen“ bíllinn…svona í miðju umfjöllunum… sá ekki hvort hann var sjálfur undir stýri og þorði ekki að glápa… og stelpurnar máttu ekki glápa…efast samt um að það hafi verið hann sjálfur… hefur líklega verið í Kbh að taka á móti strákunum.

Svala laumaðist upp í tré óþekkta nágrannans í gærkvöldi og hrundi niður um ca 3 metra… Emma nágranni kom hlaupandi hérna inn án þess að banka og sagði okkur að Svala hefði dottið niður og gæti ekki andað…
Betur fór en áhorfðist… allir útlimir hreyfanlegir og barnið með meðvitund.

Svo í morgun var henni íllt í hálsinum og bakinu og var því ákveðið að bíða með að senda hana í skólann… hringdi svo í lækninn til að fá grænt ljós á verkjadekka hana bara… en þá vildi hann náttl sjá hana… en ekkert að eins og ég vissi… samt betra að vera öruggur ikk?
Þannig að við hugguðum okkur bara hérna heima og gerðum lítið annað en að borða á okkur gat og fylgjast með móttökunum á landsliðinu.

Reyndar fannst Svölu svoldið sérstakt hversu mörg sms ég fékk með spurningum hvernig henni liði og hvort þetta væri alvarlegt og hvernig þetta hefði gerst.
Hún spurði mig hvort mínir vinir hefðu áhuga á mínum börnum….? og hvort ég hefði áhuga á þeirra börnum? En hvað með þá sem ekki ættu börn??? Þessu pældi hún mikið í.
Og fór svo að rifja upp þegar eitt „vinarbarnið“ lenti í slysi í september og er enn með óljós eftirköst… þá fylgdumst við mikið með og gerum enn… svo ekki skritið að hennar „slys“ fái líka athygli.

7. önn byrjaði í dag… ég náttl mætti ekki… langaði nú samt alveg upp í skóla að hitta alla hina… og heyra hvernig öllum hinum gekk í praktikinni.
Og í 1.skipti í 3 ár fæ ég vetrarfrí… (hef heldur ekki fengið haustfrí)… hlakka til… kannski verður bara afslöppun fram úr hófi… hver veit???

Gott í bili… og látum okkur hlakka til OL með bjartsýni um að ísland verði líka með.