hver man ekki eftir tupperware???
Fyrsta nágrannaboðið er à höfn… Lisbeth bankaði upp á à fyrradag og bauð mér á tupperwarekynningu með nágrönnunum… get nú ekki sagt nei þótt áhuginn á tupperware sé enginn.
à næstu viku er próf… munnlegt… mÃn veikasta hlið à prófum. Fékk vejleder (leiðbeinanda) à dag… loksins eftir margra vikna/mánaða formlegt vejlederleysi. Búið að vera pÃnu stressandi og óþægilegt þvà maður er pÃnu à lausu lofti. En nýji vejlederinn minn sagði að hún vissi að allt hefði gengið vel… auðvitað er haft auga með manni 😉 þannig að núna er ég alveg nokkuð róleg. Væri alveg það versta að þurfa lengja praktikina eða hreinlega falla… Nú þegar veit ég um 3 à bekknum mÃnum sem eru fallnir.
Við höfðum rosalega góð jól og áramót… alltaf e-ð að brasa og inn á milli var hittingur og kjöt. Þurfti einmitt nauðsynlega á kjöti að halda og fékk ekki nóg… langaði ekki à pasta á þriðja à jólum.
Milli hátÃðanna komu svo loksins geisladiskahyrslurnar… höfðum sérpantað frá einum af hönnuðum Georg Jensen sem heitir Arne Jacobsen og býr á Spáni. Hringdi à hann à byrjun desember og sagði að þetta hastaði. Hann var til à að hanna eftir mÃnum óskum á mettÃma og 27.des komu synir hans svo með þetta hingað heim. Kemur bara fÃnt út en töldum vitlaust og þvà vantar okkur 3 boxið… Arne Jacobsen sagðist geta reddað þessu með vorinu. Þar fór baðherbrgispeningurinn…
En nú hlusta ég allavega á geisladiskana mÃna… gerði það nefnilega ekki þegar þeir voru undir rúmmi à rúmboxi.
Ætla svo að biðja Verner Panton um að hanna blaðagrind handa mér.
Við erum alsæl hér á Möllegade og fyrstu gestirnir melduðu sig formlega à gær.
Húsmóðursgenið er komið upp á yfirborðið… ég sem var vissum að það gen vantaði. Ok, það er ekki risastórt en það virðist allavega vera húsmóðursgen sýnist mér. Miklu skemmtilegra að gera e-ð heimilisstarf hér en à fyrri hýbýlum…
Nú er bara að bÃða eftir að stytti upp og hlýni um “et par†gráður svo ég geti/nenni að ryksuga bÃlinn hérna heima….
Sammála þessu með hitann, bÃð lÃka eftir aðeins hlýrra og þurrara veðri til að ég nenni út að ryksuga bÃlinn, þörfin samt orðin ansi mikil fyrir slÃka framtakssemi.
kv. Begga