Polét

Eftir að hafa belgt okkur út í afmæli hjá Hrafn Jökli í dag fórum við á pósthúsið og sóttum nýju canon ixus myndavélina okkar og þar sem við vorum alveg oní kaffihúsunum ákváðum við að fá okkur meira að borða. Sátum inn á Bröggeriet og kíktum í blöð og sáum draumagólfið í húsinu okkar. Þar sem undir teppinu virðist vera vonlaust dæmi er kannski bara feikna möguleiki… ætlum að skoða málið.

Í kvöld láum við mæðgur svo og horfðum á sýru á DR2… t.d. á mann reyna að gleypa gleraugu og annann að kúka útí nátturunni, fá 24 sms og skeina sér á vitlausu laufi sem orsakaði útbrot og sársauka. En það kom ekki fram hvor hann skeindi sér á beyki eða ahorni. Þannig að lítið lærðum við 🙁
Hef svoldlar áhyggur af börnunum mínum… kannski verða þær með ílla steiktann humor á fullorðinsaldri þar sem þær eru þvingaðar til að horfa á steiktann humor í barnæsku. Mér var hlíft sem barni… þessvegna er ég svona eðlileg.

Í dag þegar ég hjólaði eins og elding blés köldu í gegnum gallabuxurnar mínar… það hefur ekki gerst fyrr í haust. Í dag var semsagt frekar kalt. Eða þá að ég flýti mér svo mikið í vinnuna á morgnanna og hjóla svo hratt að það nær ekki að blása í gegn. Virkar allavega ekki kalt.

Í fyrrakvöld voru svo margir hlutir í töskunni minni klístraðir… svona brúnt klístur… ákvað ég að ath málið með hjartað í buxunum þar sem taskan innihélt bækur frá bókasafninu á sjúkrahúsinu. Jú grunaði ekki Gvend… bráðnaður lakkrís útum alla tösku… (ekki í fyrsta skiptið… og heldur ekki í annað og þriðja). Ég elska lakkrís og eru Polét frá Toms í algjöru uppáhaldi. Og þetta voru poléttur í tugatali útum alla tösku. Gr8!!!

Já og í gær fór ég með lakkrís í vinnuna og ég varð aftur vinsæl og sólahringspissudæmið heppnaðist 🙂