sÃ¥ er det weekend, sÃ¥ er det endlig weekend…

Í nótt dreymdi mig að ég gæti keypt rúgbrauð með nougati í kaupfélaginu í Klövermarken.

Ég er svakalega hrædd um að ég sé að eyða tímanum mínum í vitleysu þessa dagana. Dýrmætum tíma þar sem ég hefði getað halað inn slatta af peningum.

Þannig er nefnielga mál með vexti eða vöxtum að ég var að byrja í klinikinni (það sem áður hét praktik en þykir ekki flott orð) í gær. Er víst voðalega heppin með staðinn og allt það bla bla bla. Er í Nordborg kommunu á Elliheimilis/heimahjúkrunarcenter sem heitir Tangshave. Þetta er splunkunýtt allt saman og flokkast undir það sem kallast leve/bomiljö (lifa/búaumhverfi eða what ever). En þetta er ekki nema 2ja ára gamalt og annann eins aðbúanð hef ég aldrei séð á neinni stofnun. Ég er á elliheimilinu þessa dagana. Það er geðveikt pláss fyrir alla, liftuaðstaða í hverri íbúð, allar íbúðirnar stórar, internettenging í öllum íbúðum og hverjum krók og kima. Flott líkamsræktarstöð og sundlaug. Innstungur útum allt, ég hef aldrei séð svona margar. Allir með litla verönd eða svalir osv.
Já einmitt staðurinn er geggjaður, ég þangað i ellinni þ.e.a.s. ef ég verð ekki geðveik.

En málið er bara að ég þurfti að strauja skyrtu í dag…
Og smyrja morgunmat…
Og gera hreint …
En það er ekki það versta skal ég segja ykkur!!!
Þetta með íbúann… læra að klæða í stuðningssokka (þessa stífu brúnu), læra að þvo konum á neðri hæðinni, læra að mæla blóðsykur og gefa insúlin… OMG OMG OMG ef 7 vikur verða í þessum dúr þá dey ég#%$$#%# Allt sem er gert þarna kann ég… ég kann meira að segja á tölvukerfið þeirra, það notaði ég á Tandsbjerg.

Af hverju fékk ég ekki undanþágu (merit)???

Og 1. dagurinn… ég er farin að fá ofnæmi fyrir þessum 1. dögum í klinikinni. Eða bara að vera ný… þetta er 14. staðurinn hér í Sönderjyllandsamt sem ég er ný eftir að ég flutti út. Og ég á ca 5-7 staði eftir fram að námslokum.

Dagurinn á mánudaginn leit svona út…

Mætti stundvíslega (0759) með ekkert ilmvatn og fann hjúkrunarfræðingsskrifstofuna, mín hjúkka var ekki komin en mér var boðið sæti og kaffi. Sat alein við fælles borð í miðjunni og reyndi að horfa ekki á neitt en samt að líta út fyrir að vera svakalega áhugasöm og klár. Hjúkkurnar sem voru á skrifstofunni snéru sér bara að tölvunni sinni.
Ég reyndi að sötra ekki brennheitt svart kaffið (drekk ekki svart), og ekki að láta leka niður hökuna. Mundi eftir að vera bein í baki.

Hjúkkan mín kom og talaði við mig, bað mig um að segja sér frá því hvort einhver persónuleg vandamál væru heimafyrir og spurði hvað mér fyndist um að vera socialogsundhedsassistent og vera að koma í 2. semester. klinik? Hvort ég vildi kannski bara lykil af lyfjaskápunum? Öhhh tja ég vissi það eiginlega ekki, þar sem ég væri ekki búin að fá neina mynd af þessu og hefði auk þess aldrei unnið á elliheimili fyrr.

Jæja hún sýndi mér svo pleisið, sem ég dásamaði hástöfum (maður fær prik fyrir það). Áfram einbeitti ég mér að því að ganga þráðbein í baki, horfa eins og fugl á allt, og segja ekkert nema vel hugsað. Svo ég færi nú ekki að segja neina vitleysu eins og mér verður stundum á að gera.

Mér voru sýndar hinar ýmsu deildir og þegar ég þurfti að heilsa íbúunum passaði ég mig á að horfa djúpt í augun á þeim, og taka passlega fast í hendina á þeim.

Síðan fékk ég föt og fór yfir á mína deild sem heitir “3 stue”.

Ég hélt áfram að brosa og horfa eins og fugl og setti hendurnar bara einu sinni í vasann í laumi. Gleymdi aldrei að vaska hendur og raulaði 1. versið af “ I östre stiger solen op” í hvert einasta skipti.

Á þriðjudaginn mætti ég svo med uppsett hár, allsenga skartgripi, setti hendurnar aldrei i vasann og hélt áfram ad horfa eins og fugl, tók líka hellingsfrumkvæði sem náttúrulega alltof snemmt.
Spilaði mig klára og sniðna fyrir eldra fólk í 5 tíma og fór heim með flugeldasýningu í bakinu. Þótt ég segi sjálf frá þá er ég orðin snillingur í að vera ný.

Fúsi fór í box í kvöld. Honum var fylgt heim af vinunum Stebba og Beggu. Spilaði sig voða brattann. Um leið og þau voru farin hrundi Fúsi utan í vegg og bað mig um að sitja hjá sér á meðan hann færi í sturtu, svona til öryggis.

Á laugardagskvöldið erum við að fara á tónleika með idolinu mínu þessa dagana… Tue West!
(innskot eftir ritskoðun boxarans… ég fer víst ein á tónleikana!) (en common, þetta var í 1. skipti hjá honum) (ok, kannski pínu ýkt en…)

Í fyrrakvöld fór ég ein í rómatískan hjólatúr. Ég fattaði reyndar ekki fyrr en eftir á að hann var rómantískur. Ég hjólaði bæði upp Aldi brekkuna, upp og niður fjarðarheiðina og upp Helgolandsgade. Í þessum brekkum lá rómantíkinn þó ekki, heldur í beautifula og vel lyktandi Sönderborg.

Í gærkvöldi bauð ég Fúsa upp á samskonar hjólatúr nema bara niður heiðina, og rómantíkinn sveif yfir hjálminum mínum og okkur leið eins og 18 og 25 ára.

Í gær vorum við aðeins að skipuleggja jólin og áramótin, og nú er bara að fara að sanka að sér jólagjöfunum til sumra ykkar. Viljiði e-ð sérstakt?

Kær kveðja
Dagný Riis, Fúsi T og englarnir