í 3ja skiptið… heldur ísinn?
Í gær fór ég í tíma í City fitness hjá uppáhalds fitness þjálfaranum mínum (maðurinn hennar er líka uppáhalds). Tímarnir þeirra eru erfiðir og æðislegir. Ég hreinlega elska þá!
En í gær hafði ég aðeins sofið í 2 tíma eftir næturvakt, fór í klipp og lit og síðan í fitnesstíma. Þegar ég kom heim kl 17 beið mín dóttir í hlaupagallanum og bókstaflega dró mig út. Mér varð allsstaðar íllt! Veðrið var ískalt og fallegt og því varð skógurinn fyrir valinu. Í jaðri skógarins er tjörn.
Og tjörnin er frosin.
Það skiftir ekki máli hvort maður er 5 ára, 15 ára, 35 ára eða 75 ára, maður hættir líklega aldrei að athuga hvort ísinn haldi.
Ég: Svala, hoppaðu!“
Svala: „hvað fæ ég fyrir?“
Ég: „alla mína ást og ís“
Ég: „hoppaðu hærra“
Svala: „en ef ísinn heldur ekki?“
Ég: „þá reddum við því bara…“
Svala: „flott“
Og í ísköldu sólargeislunum hoppuðum við okkur til hita…
… og mikið óskapans elska ég þessa hlaupatúra með þessari yndislegu manneskju sem alltaf finnur upp á einhverju skemmtilegu!
Hreinlega elska hana og þá! <3
