Find Holger…

Nú er mér allri lokið… ætlar þessum „Holger“ fréttum aldrei að ljúka??? (Find Holder er Where´s Waldo eða Finndu Valla á íslensku.)

Auðvitað er þetta endalaust fallegur endir á svo svakalegri dramatiskri leit, en öllu má nú ofgera. Danskir fjölmiðlar (ALLIR, nema kannski Börsen) keppast um að segja frá/skrifa um þetta blessaða barn, son Skátaforeldra sem gerðu honum lífið leitt með að troða honum í hallærislega úlpu sem hann vildi ekkert vera í. Kommon, barninu var heitt! Nei nei, skátamamman hélt því fram að skátabarninu væri kalt í glaðasólskininu og klæddi hann í úlpuna öfugt og breytti þarafleiðandi flíkinni í spennitreyju! Hefði ég orðið brjáluð og líka gengið í burtu! Þetta er svo týpiskur skátaháttur. Bara alltílagi að vera hallærislegur. Sjáið til dæmis týpíska skátabúninga… skyrtan og klúturinn passar ALDREI saman. Og svo lykta skátar alltaf af báli! Afhverju er ekki hægt að vera bara pínulítið töff??? Ef maður spyr skáta, þá segja þeir að það séu ekki fötin sem skipta máli, heldur að geta bundið hnúta og notað áttavita! Hvað er töff við það? Fyrir utan að maður þarf ekki að vera skáti til að kunna að nota áttavita! Og til hvers á maður að kunna einhverja hnúta ef maður er bara sprækur og ekkert í neinum sjálfsmorðshugleiðingum. Og hverjum öðrum en skátum dettur í hug að skíra litla rauðhærða guttann sinn Holger og týna honum svo???  (hver þekkir ekki barnabókina „Find Holger eða finndu Valla?)

Og síðan finnst mér allsekkert eðlilegt að 20tugir ungir karlmenn séu skátaleiðtogar… í þessari vonlausu múnderingu, með 90´s gleraugu, flatt hár og bindandi hnúta… vá hvað er augljóst hvað gengur á í kollinum á þeim. Og finnst eiginlega sorglegt að þetta sé látið viðgangast.

En aftur að Holger… í dag getur skátadrengurinn ekki gengið og byrjaði daginn kl 7.30 með súkkulaði og aftur súkkulaði. Súkkulaðið, bangsarnir og blómin streyma heim til hans og hann horfir á teiknimyndir! Gott að vita 🙂 Öllum finnst þetta æði. En engin spyr sig opinberlega hvernig krakkinn gat týnst svona svakalega… bara horfið í fílu í sólinni. 3ja ára gamall. Nei, engin spyr opinberlega hvað foreldrarnir og allir hinir skátarnir voru að bralla… en kommon, það þarf ekki að spyrja… þau voru auðvitað að binda hnúta og binda hvort annað. Og svo þegar krakkinn hvarf, tóku allir upp áttavitana sína en allt fór í rugl því það er ekkert H (fyrir Holger) á áttavitunum og þess vegna týndist barnið bara enn meira.

Og eftir sólarhringsleit að áttavita með H´i á, kom hestamaður á mósóttum íslenskum hesti og fann náttlega drenginn sem er svo innilega rauðhærður að hann sést mílufjarlægð! Og það var hrossið sem gerði fréttina ofur fréttnæma á Íslandi… það var íslenskur hestur sem fann Holger!

Er íslenski hesturinn ekki yndislegur? 🙂

Trackbacks & Pings

  • Röskun og skátar! Í sitthvoru lagi þó… « Alrunarblogg :

    […] Ég hef svosem ekkert verið að auglýsa skoðun mína á skátum í gegnum tíðina… eiginlega bara haldið henni að mestu fyrir sjálfa mig. Nema kannski þegar mér blöskraði hegðun skátahópsins hérna um árið… þegar þau fór… […]

    10 ár ago

Skildu eftir svar

Netfang þitt verður ekki birt. Nauðsynlegir reitir eru merktir *